باز شب است و دل طوفان زده
یاد حسین و حسن و فاطمه
ناله ی بشکفته نهان در گلو
آیتی از عشق برایم بگو
عشق چه ها بر سر ما می کند؟
با دل غمدیده چه ها می کند؟
بشنو از این نی که در این دایره
نای علی می زند و فاطمه
شکر کنم بر ره پیغمبرم
شیعه ی آل علی و حیدرم
آه از آن چشم و دل بی هنر
هست ز انوار ولا بی اثر
این دل ما پر ز ولایِ علی است
حب علی, حب خدای علی است
منکر او بر طرق سامریست
فاش بگویم به ره کافریست
بر دل ما مهر ولایت زدند
آیتی از عشق امامت زدند
«
عاقبت این عشق هلاکم کنددر گذر کوی تو خاکم کند
»شکر که ما خاک ره دلبریم
سائل لطف و کرم حیدریم
قبله همین جاست ,کجا رفته ایم؟
بی خبر از عشق چرا گشته ایم
دست بر آریم و گدایی کنیم
در فرجش باز دعایی کنیم
پور علی! ای پسر فاطمه
!کی برسد غیبت تو خاتمه؟
سخت جهان تشنه ی دیدار تو
تشنه و سرگشته و غمخوار تو
یاد تو را این دل ما چون کند؟
لیلی دل جز تو که مجنون کند؟
باز بیا از سفر غیبتت
جان علی و حسن و مادرت
در دل شب می زند این دل رقم
بر ورق دفتر دل این قلم
باز شب است و دل طوفان زده
یاد حسین و حسن و فاطمه
